Vanille

Geschiedenis

De eerste historische verwijzing naar de teelt van vanillebomen dateert uit de 18e eeuw, in de staat Veracruz, Mexico.

In die regio noemden de Totonacas-groepen vanille Axi-Xanath (diepzinnige bloem) en ontwikkelden ze de techniek om deze peul te drogen om de chocoladedrank te parfumeren.

De oorsprong van de vanilleteelt houdt gewoonlijk verband met de Totonaca-cultuur; Er zijn ook aanwijzingen voor het verzamelen en verbouwen van vanille in de laaglanden van de Maya’s. De inwoners ervan noemden vanille sisbic-ak (stinkende wijnstok), en het werd gebruikt als medicijn en parfum.

In de Codex van het Kruis wordt het rituele gebruik van uitgeharde vanillezaadjes genoemd, die werden gemengd met kopaalhars, waardoor een parfum ontstond dat ze in hun tempels gebruikten.

Er wordt gemeld dat het gebruik ervan verband houdt met de consumptie van cacao (Theobroma cacao L.), een soort waarmee de chocoladedrank uit het Maya-gebied wordt gemaakt. Chocolade was een product van zeer hoge waarde, gereserveerd voor de Maya- en Azteekse elite, die vanille Tlilxochitl (zwarte bloem) noemde in de Nahuatl-taal.

Plant

De vanilleplant (Vanilla planifolia Andrews) is een soort van het geslacht Vanille-orchideeën, met een klimwijze en kruipende groei, afkomstig uit de beboste gebieden van Midden-Amerika, vooral Mexico.

Structureel gezien is het een klimmende liaan met houtachtige takken, die in bomen klimt om zichzelf te kunnen voeden met zonlicht, vocht uit de omgeving en de voedingsstoffen die hij uit de lucht opneemt, waardoor de plant, wanneer de wortel wordt afgesneden, nog steeds kan groeien. levend.

Hij kan meer dan 10 meter lang worden, de bladeren zijn donkergroen, glanzend, plat (vandaar de wetenschappelijke naam planifolia) en puntig.