Krew Smoka

Żywicę krwi Drago o żywym czerwonym kolorze uzyskuje się z różnych gatunków roślin zwanych Drago, z różnych rodzajów, takich jak Croton, Dracaena, Daemonorops, Calamus rotang i Pterocarpus. Swoją nazwę zawdzięcza ciemnoczerwonej barwie oraz mocnemu i pikantnemu aromatowi. Żywicę ekstrahuje się z pnia drzewa lub jego gałęzi w przypadku uszkodzenia.

Żywica ta była używana od czasów starożytnych przez Rzymian, Greków, Chińczyków, Hindusów i ludy Bliskiego Wschodu jako lakier, barwnik, kadzidło i lekarstwo. Podczas gdy starożytni Rzymianie mylili żywicę z krwi smoka z trującym minerałem cynobrem (siarczkiem rtęci), Chińczycy nie rozróżniali pomiędzy różnymi gatunkami smoczej krwi.

Na Wyspach Kanaryjskich żywicę z krwi smoka uzyskuje się z gatunku Dracaena draco. Żywicę z krwi smoka z gatunku Daemonorops produkowano w Indonezji, znaną jako jernang lub djernang.

Stosowana jako lakier do drewna i skrzypiec, żywica ta stosowana jest także w medycynie ludowej do gojenia ran, tamowania krwawień, jako środek koagulantowy na biegunki, wrzody, działa bakteriobójczo i tonizująco krew.

Nazwa naukowa: Daemonorops Draco.

Pochodzenie: Indonezja.

Aromat: Mocny i pikantny.