Biały Kopal

Ezoteryczne zastosowanie kopalu

Spalony jak kadzidło, oczyszcza środowisko, podnosi na duchu, zapewnia duchową ochronę i oddaje cześć przodkom, odpędzając negatywne energie i tworząc harmonijne środowisko.

Kopal jest również używany do produkcji nalewek i maści w medycynie tradycyjnej w leczeniu różnych schorzeń, takich jak bóle głowy, infekcje dróg oddechowych i problemy skórne.

Biały kopal z Meksyku jest ceniony ze względu na swoje właściwości aromatyczne i jest często stosowany w przemyśle perfumeryjnym i naturalnych produktach kosmetycznych. Żywica ma łagodny, balsamiczny aromat i często jest dodawana do olejków eterycznych, kremów i innych produktów higieny osobistej.

Drzewo kopalowe

Najpopularniejszy i najbardziej znany rodzaj kopalu pochodzi z drzew z rodziny Burseraceae: Bursera aloexylon, B. Graveolens i B. jorullensis, chociaż pozyskuje się go także z niektórych gatunków z rodziny Protium.

Bursera to rodzaj składający się z prawie stu gatunków występujących w całej Republice Meksykańskiej. Spośród gatunków Bursera B. bipinnata jest gatunkiem o najszerszym rozmieszczeniu geograficznym w Meksyku: występuje od południowej Sonory po Honduras i nie występuje jedynie na Półwyspie Jukatan.

Bursera, B. bipinnata to gatunek zwykle używany do otrzymywania białego kopalu, najbardziej cenionej żywicy aromatycznej i najwyższej jakości handlowej; ale także żywicę, którą te drzewa uwalniają w sposób naturalny, znaną jako kopal kamienny, kopal czarny lub guma kopalowa.

Bursera, B. bipinnata to niskie drzewo, o szarawej korze i silnie rozgałęzione, jego średnia wysokość wynosi sześć metrów, zamieszkuje strome miejsca i wchodzi w skład przejścia między lasami sosnowymi i dębowymi a niskimi lasami liściastymi.

Występuje na wysokościach od 800 do 1600 m, z ogólnie ciepłym, półwilgotnym lub suchym klimatem. W tych miejscach przez ponad cztery miesiące w roku panuje bardzo silna susza, która powoduje, że drzewa zrzucają wszystkie liście, a następnie zazieleniają się wraz z deszczami.

Większość kopali kwitnie na początku pory deszczowej, pod koniec maja i na początku czerwca. Kwitnienie jest szybkie i pod koniec czerwca pojawiają się już zielone owoce. W Meksyku stany, w których występuje większa liczba różnych typów kaletek, to Guerrero, Michoacán i Oaxaca.

Ekstrakcja kopalu

Żywicę kopalową wydobywa się w porze deszczowej (od lipca do października) przez copaleros, wyspecjalizowanych rolników, aby uzyskać żywicę na listopadowe święta zmarłych, które obchodzone są w wielu meksykańskich domach.

Na przykład rolnicy i kopaleros z Jolalpan (Puebla) wydobywają żywicę kopalową, wykonując nacięcia lub zadrapania małym ostrzem na korze najgrubszych gałęzi kopalów, a żywica wypływająca z tych nacięć kierowana jest do wiszących pojemników przywiązany do każdej gałęzi drzewa.

Copaleros, aby nie uszkodzić drzewa, wykonują cięcia co trzeci dzień. Kopal odkładany w pojemniku jest oczyszczany z resztek liści i innych zanieczyszczeń; Im jest czystszy i czystszy, tym większa jest jego wartość.

Aby zebrać biały kopal, hodowcy kopali wielokrotnie wyruszają w góry z całą rodziną na całe tygodnie. Wracają z góry około 15 października, ponieważ 18 października sprzedają kopal z okazji święta San Lucas w Tzicatlán (Puebla), ponieważ hurtownicy przychodzą kupić biały kopal i za ich pośrednictwem odbywa się dystrybucja. rocznie do dużej części Meksyku.

Rodzaj żywicy, którą nazywają kamieniem, czarnym lub drzewnym kopalem, to ten, który drzewa kopalowe wydzielają w sposób naturalny. Oprócz kopalu białego i szarego, copaleros odzyskują blaszkowate fragmenty kory, przypominające wióry, impregnowane żywicą kopalową.

Innym rodzajem kopalu Bursera bipinnata jest tekopal, mała, zaokrąglona, ​​bardzo zwarta i naturalnie ukształtowana konstrukcja, z kamieniami mrowiska połączonymi z żywicą kopalową. Jest to produkt szczególnie terapeutyczny, o wartości równej lub większej niż kopal biały.