Ayahuasca (Banisteriopsis caapi)

Het is een grote, klimmende liaan, met lange stengels, dunne en ruwe bast, met glanzende grijze of bruinachtige takken van geringe dikte.

De schors bevat alkaloïden, tryptamines en bètacarbolinederivaten: Harmine, Tetrahydroharmine, Harmaline, Harmol en vele andere actieve ingrediënten.

Banisteriopsis caapi is endemisch in tropische en subtropische gebieden van Zuid-Amerika, vooral in de Andes- en Amazone-regio’s van Colombia, Ecuador, Peru, Bolivia, Brazilië en Venezuela.

Entenogeen, heilige plant

Het gebruik van psychoactieve planten begon in oude beschavingen, als middel om in contact te komen met de spirituele wereld, zowel op zoek naar kennis als naar genezing.

Dit historische kenmerk van communicatie met de energetische of spirituele wereld bracht een groep wetenschappers, waaronder Robert Gordon Wasson, er in 1973 toe om de term ‘entheogeen’, van Griekse oorsprong, wat ‘God (theos) binnenin’ betekent, ter vervanging voor te stellen. voor de vorige term ‘hallucinogeen of psychedelisch’.

Andere inheemse termen die worden gebruikt zijn ‘meesterplanten’ of ‘heilige planten’.

Ayahuasca betekent in de Quechua-taal ‘wijnstok van zielen’ (aya: dood, ziel, geest en waska: touw, liaan, wijnstok).

Ayahuasca drankje

Ayahuasca is de term die zowel wordt gebruikt om te verwijzen naar de vid banisteriosis caapi als om de psychoactieve drank te beschrijven.

Het heilige Ayahuasca -drankje wordt verkregen door twee soorten endemische planten van de Amazone Jungle te koken: de vid Banisterium Caapi, die derivaten van betacarboline bevat: harmonische, harmaline en tetrahydroharmina; en de Psychotria viridis Ruíz & Pavón Bush, die DMT (N, N-Dimethylectamine) bevat, een tripamine-afgeleide.

In mindere mate worden andere planten gebruikt bij de bereiding van de drank.

Naast Caapi Banisteriumsis worden andere soorten van hetzelfde geslacht in mindere mate gebruikt, zoals longiata banisteriumsis of banisteriose lutea, onder andere.

Aan de andere kant, naast de psychotria viridis -struik, wordt het zelden vervangen door andere soorten van hetzelfde geslacht, zoals: Psychotria of Psychotria Batiskowa, onder andere.

McKenna (1998a) beschrijft dat in Colombia en Ecuador naast het geslacht Psychotria, een andere plant in de familie Malpighiaceae ook wordt gebruikt, die een hoge DMT -concentratie bevat: Cabrerana Dipteryys. (Ott, 1994; McKenna et al, 1998a).

Ayahuasca drink geschiedenis

Het is niet met zekerheid bekend waar, als of wanneer de praktijk van het gebruik ervan begon; Het eerste archeologische bewijs, zoals vazen en beeldjes dateren tussen 1500 en 2000 voor Christus), die gerelateerd zijn aan het gebruik van andere psychoactieve planten, maakt het moeilijk om hun ware oorsprong te kennen. (Naranjo, 1986, McKenna, 1998)

Botanische studies naar de soorten die werden gebruikt bij de voorbereiding van Ayahuasca begon in 1851, toen de Engelse botanicus Richard Spruce in 1931 werd geplukt, werd deze opnieuw geclassificeerd door Morton als Banisteriosis CAAPI. De andere soorten gebruikten, de Psychotria Viridis Bush, die voor het eerst werd beschreven door Ruíz & Pavón in 1779.

Dit drankje is ook bekend onder de namen van Hoasca, Yagé, Caapi, Mihi, Natema, Pindé, Daime, Vegetable, onder anderen; Luna noemt minstens 72 stammen die het drankje gebruiken en 42 verschillende coupures. (Luna, 1986, Labate, 2004).

Ayahuasca Analogen

Wanneer dit psychoactieve drankje wordt uitgevoerd met andere soorten dan die al genoemd en vergelijkbare actieve ingrediënten bevat, wordt het “Anahuasca” of “analoge drank van de Ayahuasca” genoemd.

Deze term werd bedacht door Jonathan Ott tijdens de zwangerschap van zijn mythische boek “Pharmacotheon, Entraogenous Drugs, de plantenbronnen en hun geschiedenis”, waardoor een gigantische stap werd gezet in de kennis en verspreiding van deze planten.

Bij het voorbereiden van het hoofdstuk over de IMAOS en de DMT besefte Jonathan dat er talloze planten rond de planeet waren die deze actieve ingrediënten bevatten, en daarom honderden psychoactieve drankjes analoog konden maken aan de oorspronkelijke Ayahuasca van banisteryse Caapi en psychotria viridis; Zestig groenten voor elke groep, wiskundig, ongeveer 4.000 mogelijke varianten van de psychoactieve drank.

Zo werd zijn boek “Analogues of the Ayahuasca, een entiteit van Pangea” geboren, die twee jaar later in 1994 openbaar was, en waarmee naast het downloaden van een kleine pagina’s het volumineuze Pharmacotheon, de mogelijkheid opende voor een veld van maagdelijk onderzoek Dat toonde al snel zijn enorme mogelijkheden.

Braziliaanse stammen die ayahuasca gebruiken

Veel Braziliaanse stammen zoals de Ashaninka, en vooral verschillende behoren tot de Pano -taalkundige kofferbak (Kaxinawá, Yawanawá, Jaminawá, Marubo, Katukina, onder andere), gebruiken traditioneel Ayahuasca in hun rituelen.

De Huni Kuin / Kaxinawá -indianen gebruiken Nixi Pae, Ayahuasca gemaakt van de soort Psychchotria genaamd Kawa (Nai Kawa, P Thatkawa, Batsikawa), en de soorten van Banisterium -gerichte Huni of Nixi Pae.

In de verklaring van Siã Kaxinawá, hoofd van de T.I. Do Rio Jordão, Nus heeft Ayahuasca:

«Ayahuasca is de wetenschap van geest, natuur en de wetten van de wereld. We beschouwen het niet als een grap: we drinken Ayahuasca om de zaken van enige ernst te zien en aan te pakken. Om het drankje te bereiden, gaan we naar de berg om naar wijnstokken en bladeren te zoeken. Als we ze vinden, snijden we de wijnstok samen met het laken.

Als we thuiskomen, laten we het de volgende dag door, omdat het meestal laat is.

De volgende dag, heel vroeg in de ochtend, begonnen we de voorbereiding, die ons de hele dag kost. Om zeven uur ’s middags drinken we met onze teamgenoten en zingen we dan. Ieder neemt alles wat hij wil. Vid leert ons veel dingen. “

Taxonomie

Familie: Malpightae.
Wetenschappelijke naam: BanisteriumSis Caapi (Spruce Ex Griseb) Morton.

Andere gebruikte namen: Yagé, Bejuco Bravo; Caapi (Brazilië); Mado, Mado Bidada en Rami-Wetsem (Culina); Ñucñu Huasca en Shimbaya Huasca (Quechua): Kamalampi (Piro); Punga Huasca; Rambi en Shuri (Sharanahua); Ayahuasca geel; Ayawasca, Nishi en Oni (Shipi- bo), Ayahuasca Negro, Ayahuasca Blanco; Ayahuasca Sky; Shillinto Natema (Jíbaro); Golden Bejuco (Colombia); Mi-Hi (Cubeo); Amarron Huasca en Inde Huasca (Ingano); Yajé (Kofán); Shuri-Fisopa en Shuri-othinipa (Sharanahua), Napi; Nepe.

Bladeren: het presenteert tegenovergestelde bladeren, 15 tot 17 cm lang en 6 tot 9 cm breed met eivorm-lancetolerende vorm en geaccumuleerde top, de basis presenteert twee klieren en heeft een stompe of afgeronde vorm.

Bloeiwijze: axillaire, 4 bloemen, 5 cm lang, andere keren in paniculeerde ubels. Hermafrodiete bloemen, pentamera’s; kelk met 8 basale klieren; Corola met gele bloemblaadjes, bleek of roodachtig Bermellón roze, met tien meeldraden. Tricarpelar Gynece, Sigmoid -stijlen.

Fruit: Samara is enigszins gestrigeerd, langwerpig, met coriacea en kronkelende dorsale vleugel, 3 cm lang en 0,8 cm breed.

Klimaat: bewoont tropische en subtropische klimaten, met temperaturen tussen 20 en 26 ° C, regenval van 1.800 tot 3.500 mm/jaar en hoogtes tot 1500 meter boven zeeniveau.

Bodem: Areno-Archa’s met overvloedige organische stof. Biotope van natuurlijke populaties: bewoont in hoogtebodem, weg van de oevers, alleen in overstroomde vloeren met een toenemend hoog, maagdelijke bos, onder omstandigheden van tussenliggende licht of schaduw.

Bijsnijden

Het verspreidt zich door stengel- en wortelstakken, 5 cm lang in horizontale positie, wordt ook gebruikt met goede stamstakes met een diameter van ongeveer 30 cm lang en 1 cm, gezaaid in schuine positie, vergelijkbaar met cassave.

Het planten wordt gedaan tijdens het begin van het regenseizoen, met een afstand van 3 m x 3 m. In de eerste fasen van de ontwikkeling ervan worden sporadische snoeien uitgevoerd om de oogst en controle van onkruid te vergemakkelijken

Vanwege de groeiende uitbreiding in de consumptie van Ayahuasca -drank, is het noodzakelijk om specifieke cultuurmethoden te ontwikkelen van de soort die worden gebruikt voor voorbereiding buiten het Amazone -gebied, waar momenteel een hoge extractiesnelheid is.