Shawadawa

Shawadawa-stam

Het volgende is een tekst van de maker van deze Rapé, die in zijn eigen woorden spreekt over dit medicijn en de tradities van zijn volk.

“De Shawãdawa leven in het bovenste deel van de Jurua-rivier, op vier afgebakende inheemse gebieden. Tegenwoordig is het hoofddoel van de Shawã-bevolking het beschermen van ons land, ons bos waar al onze natuurlijke medicijnen aanwezig zijn. We proberen ook onze cultuur, de leer van onze voorouders, te redden. Het gebruik van onze heilige medicijnen brengt ons deze studie van genezing en onze oude leringen.

Wij zijn van de Pano taalkundige wortel, zoals de Yawanawa, Poyanawa, Kaxinawa, Jaminawa, Deadawa, Kuntanawa en vele andere families. Shawã betekent Arara, Macaw en Dawa is familie, dus wij zijn de familie van de ara.

Het gebruik van Rupusuty, zoals we in onze taal en traditie Rapé noemen, heeft een zeer belangrijke betekenis voor de Shawãdawa, het is de studie van geneeskrachtige planten die kracht geven om de geest te versterken en de kracht om materiële ziekten te genezen. Om een ​​krijger in het bos te zijn, is het noodzakelijk om de medicijnen en hun krachten te kennen en traditionele diëten met planten te maken.

De Arara / Shawadawa

Net als de andere inheemse groepen in Acre, leden de Arara Shawãdawa onder de gevolgen van de invallen en het productiesysteem van rubberplantages van de laatste decennia van de 19e eeuw, omdat ze werden uitgebuit, onteigend en beperkt in hun fysieke en culturele reproductie. De afgelopen jaren zijn ze betrokken geweest bij het omkeren van dit proces, door hun taal en tradities opnieuw te valideren en hun territoriale rechten terug te vorderen van de Braziliaanse staat.

De Arara-aanduiding werd aan de groep toegeschreven tijdens het contact toen de eerste verkenning van Boven-Juruá in de 19e eeuw begon. De Arara noemden zichzelf Shawadawa.

Contact met agenten van het rubberexpansiefront beïnvloedde de relatie van de groep met hun moedertaal. Tegenwoordig zijn er maar weinig moedertaalsprekers, omdat ze historisch gezien werden gediscrimineerd bij het spreken van hun eigen taal, ze stopten deze door te geven aan hun nakomelingen, waardoor een jongere generatie ontstond die alleen in het Portugees was opgeleid. Sinds het begin van de jaren negentig proberen de Arara echter hun eigen taal te 'redden'.

Gebied

De regio die momenteel door de Arara wordt bezet, was sinds de pre-Cabral-periode het grondgebied van de Pano- en Aruak-groepen.

Aan het einde van de jaren 1890 werd Alta Jurua bewoond door Brazilianen, toen Peruaanse "caucheiros" of verzamelaars van rubber en andere bosproducten de regio korte tijd bezetten.

Tegenwoordig zijn de oudsten de "bewaarders van de herinnering aan de Shawadawa" en proberen deze zoveel mogelijk door te geven aan hun nakomelingen. Je kunt de interesse van de jongsten zien in het leren van de mythen en rituelen die de Shawadawa in het verleden intensief beoefenden. Tegenwoordig worden rituelen zonder regelmaat beoefend, wat niet betekent dat ze afwezig zijn. Het zijn de oudsten, die de taal nog beheersen, die zingen en de jongsten lesgeven tijdens het ritueel.

ayahuasca

Het sinbu (liana/ayahuasca) ritueel wordt nog steeds beoefend door een deel van de Arara, en de meesten van de groep hebben deelgenomen aan een van deze rituelen.

Sinds de jaren negentig hebben sommige Arara's de doctrine van Santo Daime overgenomen, die sterk aanwezig was in de stad Cruzeiro do Sul. Tegenwoordig zijn er onder de Arara twee manieren om ayahuasca in rituelen te gebruiken, een traditionele, waaronder genezing sessies, en de andere door de volgelingen van Santo Daime.

kambo

Een ander kenmerkend ritueel van de Pano-groepen, nu beoefend door de Arara, is het terugwinnen van het geluk van de jager. Als de jager geen geluk heeft, bereiden de Arara het kambo-ritueel voor om de essentiële eigenschappen van de jager te herstellen: richten, zicht, gehoor en geluk.

De volgende dag zal de jager klaar zijn om zijn jachtactiviteiten voort te zetten met veel meer vaardigheid en efficiëntie.

De Arara schrijven enkele geneeskrachtige eigenschappen toe aan kambo, en het gebruik ervan is niet beperkt tot het geloof van de groep in het vermogen om de capaciteiten van de jager te herstellen.